Stolik dla ubogich – bonus, zbuduj sobie strug…

Założenia tego projektu są proste – używamy tylko narzędzi marketowych albo dostępnych w kraju. A co, jeśli narzędzia których potrzebujemy nie można kupić? Sprawa jest oczywista – należy je sobie zbudować!

Dylemat był oczywisty od samego początku budowy a w miarę postępu prac i zbliżania się do etapu budowy szuflady rozwiązanie wcale nie nadchodziło. W czym problem? Otóż szuflada potrzebuje dna. Dna, które tradycyjnie jest wpuszczane w specjalnie rowki wewnątrz boczków szuflady. Do wykonania tych rowków potrzebny jest specjalny strug – wpustnik. Oczywiście posiadam kilka takich strugów ale wszystkie są zabytkami i ich używanie nie wchodzi w grę – patrz zasady projektu. Przez dłuższy czas nosiłem się z pomysłem przybicia dna – gwoździami albo drewnianymi kołkami. Było by to w zgodzie ze sztuką. Takie szuflady wykonywano przez wieki. Ale nie było by to eleganckie. Potem pogodziłem się z myślą, że najpraktyczniejszym rozwiązaniem będzie użycie frezarki. Jakiejkolwiek – najtańsze chodzą już po trzy stówki, co przy cenie wpustnika Veritasa albo Lie Nielesena jest śmiechem na sali. A potem pomyślałem – ni uja! Twardym trzeba być – zbuduję wpustnik i już…

Całość, włącznie z klinem jest ze sklejki. Zamiast noża użyłem dłuta 8 mm z naszego fantastycznego zestawu z Leroy Merlin. A jak działa to cudo?

Fantastycznie – strugałem wpusty w sośnie, dębinie, jesionie i przyznam, że działa lepiej niż moje Stanley’e #50. Co mnie nie dziwi bo to dosyć nieudane strugi akurat.

Ale wpusty to nie wszystko. Tego narzędzia można również użyć do strugania wręg! A wręgi będę potrzebne do wykonania prowadnic szuflady.

Prowadnice wykonane. Szuflada w następnej kolejności.

Dla wszystkich chcących wykonać taki prosty strug załączam linki.

Tutaj znajdziecie nieco informacji.

A tutaj znajdziecie linka do pdf-u z planami.

Miłej budowy 😉

C.D.N